Elon Musk. «Εξωγήινος» ή οραματιστής;

Καθιέρωσε τα πρώτα εμπορικά πετυχημένα αυτοκίνητα (Τesla) με ενσωματωμένη δυνατότητα αυτόνομης οδήγησης. Απέδειξε ότι μια ιδιωτική επιχείρηση (SpaceX) μπορεί να εκτελέσει με επιτυχία διαστημικές αποστολές. Σχεδιάζει να στείλει ανθρώπους στον Αρη. Mια από τις δεκάδες άλλες εταιρίες του (The Boring Company) ειδικεύεται σε υπόγεια τούνελ/οχήματα Hyperloop, συνδέοντας απομακρυσμένες πόλεις, πολύ ταχύτερα από οτιδήποτε -εναέριο ή επίγειο- σύστημα.

Mετά την πρόσφατη αποχώρηση του Jeff Bezos από το τιμόνι του CEO της Amazon, ο Elon Musk απέμεινε μόνος να διεκδικεί ξανά την πρωτιά των πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο, ως ο απόλυτος κυρίαρχος ενός Ομίλου εταιριών που δείχνει το δρόμο του Μέλλοντος στο χώρο της Υψηλής Τεχνολογίας πολύ μεγάλης Κεφαλαιοποίησης & Χρηματιστηριακής αξίας.

Μετά την αποχώρηση του Bezos εικάζεται ότι ο Elon θα ξανακερδίσει πολύ σύντομα την πρώτη θέση, την οποία δεν πρόλαβε να χαρεί επί πολύ, όταν τον υποσκέλισε ξανά ο Jeff πριν μερικές εβδομάδες. Όμως με τον τελευταίο τυπικά ή ουσιαστικά εκτός πεδίου μάχης, η πρώτη θέση παραμένει μαγνήτης για τον φιλόδοξο ηγέτη των Τesla, Space X και μιας ντουζίνας ακόμα επιχειρήσεων, που μάλλον δεν θα κουραστούν πολύ για να επισκιάσουν τις ενδεχομένως κορεσμένες επιτυχίες της Amazon.

Τι ήταν αυτό που εκτόξευσε το φαινόμενο Elon Musk μέσα από τις γκρίζες, αμφισβητούμενες και εξαιρετικά παρακινδυνευμένες (ακόμα και σήμερα) μπίζνες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων και των διαστημικών πτήσεων στην κορυφή του παγκόσμιου επιχειρείν;

Ποιος λογικός άνθρωπος θα επένδυε τα δισεκατομμύριά του, καθώς και πολλαπλάσια χρήματα άλλων επενδυτών (που του τα εμπιστεύτηκαν) σε τεχνολογίες υψηλότατου ρίσκου, που ακόμα και τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχουν αποδείξει 100% την αξία ή την αντοχή τους στο χρόνο χωρίς περαιτέρω βελτιώσεις και παραμέτρους έξω από οποιαδήποτε ικανότητα πρόβλεψης;

H απάντηση ίσως βρίσκεται εκτός… λογικής. Εκτός του νορμάλ πεδίου του ασφαλούς επιχειρείν. Ποιος άλλωστε έγινε τόσο πλούσιος εφαρμόζοντας παραδοσιακές, δοκιμασμένες μεθόδους, πέρα από πρόσωπα σαν τον Warren Buffet ας πούμε; Άνθρωποι σαν τον Μusk δεν τους ενδιαφέρει να γίνουν πλούσιοι με τέτοιες μεθόδους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Musk δεν επενδύει σε νέες εταιρίες – που επιλέγει όμως με διαφορετικά κριτήρια (και φυσικά απολύτως καμία από αυτές τις εταιρίες δεν έχει να κάνει με παραδοσιακές/συμβατικές τεχνολογίες). Όπως η πρόσφατη απόφασή του να επενδύσει δισεκατομμύρια στο Bitcoin, κάτι που ακόμα και η σκέψη θα έκανε τύπους σαν τον Buffet να ανεβάσουν… πυρετό.

Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως αν και οι πρώτες επιτυχίες του Musk αφορούσαν άυλες υπηρεσίες (πλατφόρμες με έξυπνο software), ωστόσο δεν έκανε το λάθος του Zuckerberg, που αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα καθυστέρησης και πιθανής ακύρωσης ή δραστικής αλλαγής πλάνων για το δικό του κρυπτονόμισμα Libra (και ο Covid19 είναι η μικρότερη παράμετρος καθυστέρησης…). Παράλληλα, είναι εμφανής στους χρήστες του Facebook, που παραδόξως συνεχίζουν να αυξάνονται, μια «κόπωση» του ιδρυτή του και μια έλλειψη -ή διστακτικότητα- για νέες ιδέες, ειδικά σε θέματα επιχειρηματικής εκμετάλλευσης και αναζήτησης/οργάνωσης πληροφοριών από τους χρήστες (και όχι από την πλατφόρμα ή παρασκηνιακά πρόσωπα) παρόλο που έχει τη δυναμική. Μένει να φανεί… αλλά σίγουρα χωρίς επανάληψη λαθών ή και σκανδάλων, στυλ Cambridge Analytica, στα οποία ο Mark μάλλον είναι επιρρεπής…

Ομοίως φαίνεται πως πέρασε οριστικά η εποχή που αναμέναμε κάτι εντυπωσιακό από ανθρώπους σαν τoν Bill Gates και τους ομοίους του από το χώρο τoυ software ή και του hardware, αν συμπεριλάβουμε στην ομάδα ανθρώπους όπως ο Steve Jobs της Αpple και ο νυν διάδοχός του Tim Cook.

Oι υπολογιστές, τα προγράμματα, ακόμα και οι ευρύτερες εφαρμογές του διαδικτύου, όπως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Facebook, Instagram, κλπ) ίσως δεν έχουν πεί ακόμα την τελευταία τους λέξη. Αλλά η αλήθεια είναι ότι αρχίζουν να κουράζουν, τουλάχιστον στη σημερινή μορφή τους, που μοιάζει να κινείται σε ένα πλατώ συντήρησης, ίσως και ευημερίας ή ευμάρειας για τους κατόχους των πλατφορμών. Και αυτό συμπεριλαμβάνει ακόμα και τεχνολογίες Cloud, όπου οι Amazon, Google ίσως μας εκπλήξουν σύντομα – μπορεί και όχι!

Ο Musk κινείται εν πολλοίς σε εντελώς αχαρτογράφητα ύδατα. Τολμά να τα βάλει με κολοσούς αλλά και με την ίδια τη φύση. Στη δεύτερη περίπτωση προσπαθεί να την κάνει φίλη και να την γνωρίσει όσο γίνεται καλύτερα. Οι ανταγωνιστές μπορούν να τρώνε επί του παρόντος τη σκόνη του. Ήδη η Tesla έχει εκτοξευτεί μακρυά από τον ανταγωνισμό, παρόλο που όλοι κάνουν σοβαρές προσπάθειες να την φτάσουν. Ομοίως και η Space X, παρά κάποιες αναπόφευκτες ενδιάμεσες αποτυχίες (που δυναμώνουν ακόμα περισσότερο τη θέληση του Musk), είναι συνολικά η πιο ελπιδοφόρα εταιρία στο χώρο της εκμετάλλευσης του Διαστήματος, σε σχέση με οτιδήποτε άλλο ανταγωνιστικό στο χώρο.

Έτσι ξεκίνησαν όλα…

Ο Εlon Musk είναι αναμφισβήτητα ένας άνθρωπος με ταλέντο – πολλά επίπεδα πάνω από το συνηθισμένο. Μια ματιά στα πρώιμα κατορθώματά του με την Zip2 και το Paypal αρκούν για να πείσουν και τον πλέον δύσπιστο. Πουλώντας αυτές τις δύο πρώτες νεανικές ενασχολήσεις του (την δεύτερη την αγόρασε το eBay και είναι η πιο σημαντική επένδυση στην ιστορία της πλατφόρμας αλλά και η κρισιμότερη παράμετρος επιβίωσής της πέρα από τα σύνορα των ΗΠΑ) ο Musk έγινε ξαφνικά πολυεκατομμυριούχος -σχεδόν δισεκατομμυριούχος- πριν δύο δεκαετίες, πολύ πριν δηλαδή ξεκινήσει οτιδήποτε από αυτά που βλέπουμε να τον απασχολούν σήμερα.

Θα μπορούσε άνετα να επενδύσει τα πρώτα του δεκάδες εκατομμύρια ή μέρος αυτών σε ασφαλείς επιχειρήσεις και να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του χωρίς να του λείπει απολύτως τίποτα από ό,τι θα μπορούσε να ονειρευτεί: εντυπωσιακές γνωριμίες, πολυτελέστατες επαύλεις, στόλους πανάκριβων αυτοκινήτων, σκάφη, έργα τέχνης, φιλανθρωπικά ιδρύματα για να κοιμάται καλύτερα το βράδυ, κλπ.

Όμως προφανώς δεν είναι από την πάστα που ικανοποιείται με κάτι τέτοια. Όταν έβαλε στην αρχή τα μισά του εκατομμύρια (και αργότερα που είχε πρόβλημα όλα του τα λεφτά – μέχρι τελευταίου cent) στην Tesla, ρίσκαρε να χάσει τα πάντα. Τέτοια διλήμματα τα αντιμετώπισε πάνω από μία φορά και πάντοτε δεν δίσταζε να ρισκάρει, αποδεικνύοντας ότι αυτός είναι ο τρόπος που σκέπτεται: Όταν δύο σημαντικές εταιρίες του είχαν πρόβλημα, έπρεπε να διαλέξει αν θα κλείσει τη μία για να σώσει την άλλη ή να ρίξει πάλι όλα του τα λεφτά για να σώσει και τις δύο. Διάλεξε το δεύτερο και η συνέχεια τον δικαίωσε. Κάποιος άλλος στη θέση δεν χρειάζεται να πούμε τι θα έκανε, μόνο στη σκέψη του τι διακυβευόταν…

Αυτός ο τρόπος σκέψης αποκρυσταλλώθηκε μέσα του πολύ νωρίς, όταν ήταν ακόμα στη Νότιο Αφρική όπου γεννήθηκε το 1971 (φέτος, το 2021 πατάει τα 50). Κάποια στιγμή αποφάσισε ότι η χώρα αυτή δεν ήταν κατάλληλη για να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Η πλέον κατάλληλη, από παιδάκι που διάβαζε κόμικς, ήξερε πως ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Κι έτσι αποφάσισε να πάει εκεί πριν κάνει οτιδήποτε άλλο. Αλήθεια πόσοι ταλαντούχοι άνθρωποι στον κόσμο έχουν συνειδητοποιήσει αυτό το πολύ απλό και αμείλικτο γεγονός; Ότι δηλαδή είναι στατιστικά αλλά και λογικά απολύτως αδύνατο να πλουτίσουν (πολύ όμως!), ακόμα κι αν έχουν την καλύτερη ιδέα στον κόσμο, αν δεν ξεκινήσουν την εφαρμογή της στη χώρα της Τεχνολογικής Επαγγελίας, όπου ο αυτοδημιούργητος έχει πολλαπλάσιες ευκαιρίες και δυνατότητες να το δεί να γίνεται πραγματικότητα; Ασφαλώς όχι στη Ρωσία ή στη Βραζιλία…

Η ουσιώδης διαφορά είναι σατανικά (και διαχρονικά) απλή!

Όσοι από τους αναγνώστες είχαν ή έχουν τη δυνατότητα να κάνουν ταξίδια στο εξωτερικό, όχι τόσο για τουρισμό αλλά για εργασία, μπορούν να καταλάβουν ακόμα καλύτερα, να νιώσουν στο πετσί τους τη διαφορά, ακόμα κι αν δεν έχουν καταφέρει να πάνε στις ΗΠΑ αλλά μόνο μέχρι την Αγγλία ή τη Γερμανία, όπου η νοοτροπία του επαγγελματισμού είναι άπειρα επίπεδα ψηλότερα από ότι στη χώρα μας. Το μυρίζεις σχεδόν στην ατμόσφαιρα του Λονδίνου, του Μονάχου, του Παρισιού και φυσικά της Νέας Υόρκης. Πριν βγεις ακόμα από τις κυλιόμενες σκάλες του ξένου μετρό νιώθεις ότι οι άνθρωποι εκεί ζουν κάθε δευτερόλεπτο με προοπτική να πετύχουν κάτι. Τουλάχιστον οι περισσότεροι. Σε κάποιες περιπτώσεις αν δεν σταθείς δεξιά στις κυλιόμενες θα σε ποδοπατήσουν κουστουμάτοι τύποι με το τάμπλετ, το κινητό ή το επαγγελματικό βαλιτσάκι ανά χείρας που τρέχουν να προλάβουν μανιωδώς, ειδικά τις ώρες αιχμής. Ακόμα και οι φοιτήτριες ή νοικοκυρές ή οι συνταξιούχοι που δεν έχουν δουλειά είναι με ένα ανοικτό βιβλίο στο χέρι, είτε όρθιοι μέσα στο βαγόνι είτε περιμένοντας να έρθει το τρένο. Άλλη κουλτούρα. Οι μεγάλες αλλά συχνά και οι μικρότερες πόλεις τους είναι φτιαγμένες για μπίζνες, είτε αυτές λέγονται τεράστιες, άρτια οργανωμένες εμπορικές εκθέσεις, είτε βιομηχανίες που ούτε καν να ονειρευτούμε πια δεν μπορούμε στην Ελλάδα (παρόλο που θα μπορούσαμε να τις είχαμε με διαφορετική νοοτροπία).

Στις ΗΠΑ λοιπόν ο Musk θα αρχίσει να ανεβαίνει ένα-ένα τα σκαλιά της επιτυχίας. Δεν θα αναλωθούμε στο πως ακριβώς έφτασε εκεί που είναι σήμερα, διότι θα θέλαμε πολύ χώρο και ο αναγνώστης μπορεί να διαβάσει το εξαιρετικό αντίστοιχο άρθρο στη Wikipedia ή να δεί μερικά επιλεγμένα βίντεο στο YouTube (επιλογή αυτών σας προτείνουμε και εδώ).

«Πόσες ώρες τη βδομάδα να θέλει μια γυναίκα από τον Ίλον; Δέκα, max…»

Aυτό που μας ενδιαφέρει εδώ είναι ο τρόπος σκέψης του ανθρώπου, καθώς και να βγάλουμε μερικά πρακτικά συμπεράσματα που ενδεχομένως θα μπορούσαμε να εφαρμόσουμε και στη δική μας επαγγελματική ή και προσωπική ζωή, καθώς για τέτοιους ανθρώπους τα όρια μεταξύ των δύο είναι συχνά δυσδιάκριτα, όσο κι αν ισχυρίζονται ότι προσπαθούν να διαχωρίσουν την οικογένεια από τη δουλειά τους. Αυτά τα λένε αφού έχουν καταφέρει να επιβληθούν στις προσωπικές τους σχέσεις και για να δείξουν στον κόσμο ότι είναι ένας/μία από μας. Δεν είναι. Ή σχεδόν… Όταν μάλιστα του ξεφεύγει σε συνέντευξη: «Πόσες ώρες τη βδομάδα να θέλει μια γυναίκα από τον Ίλον; Δέκα, max» (απαντά μόνος του – και φυσικά δεν απορεί με τα τρία διαζύγιά του…)

Ωστόσο μπορούμε να απομονώσουμε κάποια πολύ ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά, καθώς είναι αδύνατον – και ξεφεύγει του παρόντος – να κάνουμε μια πλήρη ψυχολογική -ή παρόμοιου είδους- ανάλυση.

Βλέποντας βίντεο με συνεντεύξεις του Musk θα παρατηρήσετε πολύ συχνά ότι στο τέλος μια απάντησής του συνηθίζει να γνέφει καταφατικά 2-3 φορές το πρόσωπό του κοιτάζοντας κατάματα το συνομιλητή του με έναν πολύ ιδιαίτερο, σχεδόν ανεπαίσθητο αλλά πολύ υποβλητικό/επιβλητικό τρόπο: Ξέρει ότι όλες οι ερωτήσεις που του γίνονται έχουν μέσα τους το σπέρμα της αμφιβολίας:

-Tι λες ρε φίλε, θα τα καταφέρεις και αύριο με τόσα περίεργα αυγά που έχεις βάλει σε ακόμα πιο περίεργα καλάθια;

Kαι o Musk σου εξηγεί με απλά λόγια ότι, ναι, θα το καταφέρει διότι έτσι κι έτσι, κλπ, και στο τέλος κουνάει εμφατικά το κεφάλι πάνω-κάτω σαν να σου λέει, τόσο απλό είναι ρε φίλε, προσπάθησε να το δεις, δεν το βλέπεις;

Oι άνθρωποι σαν τον Musk πράγματι πρέπει να βλέπουν γύρω τους πράγματα που για μας τους απλούς ανθρώπους είναι αόρατα ή πάντως κρυμμένα σε πολύ πυκνή ομίχλη δολοφονικής αβεβαιότητας και ρίσκου.

Επίσης συχνά κάνει τεράστιες χρονικές παύσεις μετά από μια δύσκολη ερώτηση, δίνοντας την εντύπωση πως όχι μόνο επεξεργάζεται σχολαστικά την απάντηση, αλλά οφείλει να βρει και τις κατάλληλες λέξεις ώστε να την καταλάβουμε κι εμείς που δεν είμαστε… alien.

Μετατρέποντας τα όχι σε ναι (και ευκαιρίες)…

Όταν ήθελε να βρει κρίσιμα/βασικά εξαρτήματα για τους πυραύλους-φορείς της Space X, σκέφθηκε να πάει στη Ρωσία για να τα αγοράσει έτοιμα από το εγκαταλελλειμένο πρόγραμμα διηπειρωτικών πυρηνικών πυραύλων της πρώην EΣΣΔ. Οι πονηροί Ρώσοι ανέβασαν τις τιμές πέραν του λογικού και τον ανάγκασαν να φύγει άπρακτος. Όταν γύρισε όμως στο γραφείο του ήρθε η ιδέα να τα φτιάξει μόνος του. Αν μπορούσαν οι Σοβιετικοί να μοντάρουν μεταλλικά δαχτυλίδια, τότε θα μπορούσε κι αυτός. Και το έκανε. Ποιος άλλος θα είχε έστω και την ιδέα να σκεφτεί τη λύση της ΕΣΣΔ, έστω κι αν αυτό δεν δούλεψε; Ή την επιμονή και το πείσμα να μην τα παρατήσει αλλά να σκεφτεί μια ακόμα πιο περίπλοκη μέθοδο;

To μυαλό του τύπου δουλεύει σε άλλη συχνότητα. Κάτι αντίστοιχο σίγουρα θα συνέβη όταν αντιμετώπιζε άπειρα προβλήματα με τις μπαταρίες των Tesla.

Aπό ένα σημείο και μετά θα ήταν λάθος βέβαια να νομίζουμε ότι το μαγικό μυαλό του Musk έχει μια λύση σε κάθε πρόβλημα (παρόλο που στον ίδιο αρέσει να δηλώνει πως ξοδεύει περισσότερο χρόνο λύνοντας μηχανολογικά προβλήματα παρά θέματα ηγεσίας). Δεν έχει λύση για τα πάντα. Απλά από ένα σημείο και μετά προσλαμβάνεις τους καλύτερους και τους θέτεις το πρόβλημα. Μετά αναλαμβάνει η ομάδα. Όσοι δεν τα καταφέρνουν απολύονται – και συνήθως καταλήγουν στη «χωματερή της Αpple», όπως αρέσει στον Musk να λέει, ίσως γιατί ο Steve Jobs έκανε πως δεν ήξερε ποιος ήταν, όταν τους σύστησαν σε ένα πάρτυ της Google. Αλλά αυτό είναι παρανυχίδα αν σκεφτούμε ότι στα δύσκολα χρόνια του Μοdel 3 ο Musk είχε προτείνει στην Apple να εξαγοράσει την Τesla στο 1/10 της σημερινής της αξίας και ο Tim Cook απέρριψε την προσφορά! Mερικά χρόνια αργότερα ο Musk, εν μέσω νέων δυσκολιών ρευστότητας, πρότεινε το ίδιο στη Google αλλά η «Μηχανή» δεν πρόλαβε να ανοίξει το τεράστιο στόμα της διότι στο μεταξύ βρέθηκε λύση στο πρόβλημα λόγω απρόσμενης αύξησης των παραγγελιών(πρέπει να έχεις και τύχη…)

Ο σπινθήρας έχει πλέον γίνει κόλαση φωτιάς που κρατά άγρυπνους τους ανταγωνιστές. Έτσι όπως τον είχε ανάψει ο Steve Jobs, ο Βill Gates και αρκετοί ακόμα πρωτοπόροι.

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ήδη ο Musk δεν ξοδεύει τόση φαιά ουσία για την Tesla όσο για την Space X. Όταν και η δεύτερη πάρει το δρόμο της, ή και πολύ νωρίτερα, θα ασχολείται ήδη με κάτι άλλο – ακόμα πιο μεγαλεπήβολο.

Πάντως η τεχνητή νοημοσύνη ίσως δεν συμπεριλαμβάνεται μέσα σε αυτά. Παρόλο που είναι ένας πολύ υποσχόμενος τομέας ο Musk έχει εκφράσει σοβαρές επιφυλάξεις ως προς τις μελλοντικές αρνητικές προεκτάσεις της στην ανθρωπότητα, ιδιαίτερα όσον αφορά το Singularity και τις ηθικές περιπλοκές του. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να ιδρύσει δύο ακόμα σχετικές εταιρίες, την ΟpenAI και τη Neuralink – με αυτό ακριβώς το αντικείμενο! (ο τύπος μπορεί να είναι και φιλόσοφος αλλά σίγουρα δεν χαρίζει τίποτα στους άμεσους ανταγωνιστές…)

Το Διάστημα είναι βέβαιο ότι θα τον απασχολήσει για πολύ ακόμα, καθώς είναι τομέας που δύσκολα θα βρει άξιο ανταγωνιστή, ενώ τα προβλήματα και τα εμπόδια που μένουν για να επιλυθούν είναι ακόμα τεράστια και έχουν απόλυτη ανάγκη την προσωπική του ανάμειξη και εμπλοκή στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων.

«Το Μέλλον είναι ήδη εδώ. Απλώς δεν είναι ισομερώς κατανεμημένο σε όλους…»

Άνθρωποι σαν τον Musk δείχνουν το δρόμο του μέλλοντος με ένα τρόπο πολύ διαφορετικό από ότι είχαμε συνηθίσει μέχρι σήμερα. Απρόβλεπτο, με εντελώς φρέσκες και διαφορετικές οπτικές γωνίες. Ποιος θα περίμενε ότι αρκετές δεκαετίες μετά που η NASA πρακτικά εγκατέλειψε τις μεγάλες διαστημικές αποστολές, μπαίνοντας ουσιαστικά σε mode συντήρησης και εκτόξευσης συνηθισμένων ερευνητικών δορυφόρων, ένας ιδιώτης θα άναβε ξανά το παγκόσμιο ενδιαφέρον για ταξίδια στον Αρη, εποικισμούς πέρα από τη Γη και άλλα άκρως φιλόδοξα project;

Άνθρωποι σαν τον Musk κάνουν αυτό που οι περισσότεροι από μας δεν τολμούν καν να σκεφτούν, από το όραμα και την ιδέα σε πράξη, κάτι το χειροπιαστό, κάτι που οι ανταγωνιστές λένε «πως δεν το σκεφτήκαμε αυτό νωρίτερα»;

Η Μercedes, ΒΜW, VW, και άλλοι γίγαντες της αυτοκινητοβιομηχανίας ξύπνησαν κάπως αργά και προσπαθούν να πιάσουν το βηματισμό της Tesla. Δεν ξέρουμε αν θα τα καταφέρουν. Ήδη ο Musk έχει έτοιμα πιο οικονομικά μοντέλα, καθώς τα πρώτα Tesla, όπως και όλες σχεδόν οι αντίστοιχες ευρωπαϊκές προσπάθειες είναι ακριβές λύσεις για το βαλάντιο του μέσου οδηγού.

Προς το παρόν το μυαλό του Musk συνεχίζει απτόητο να παράγει πρωτότυπες ιδέες και φυσικά να στηρίζει τις μέχρι σήμερα επιλογές του, σε όλο και πιο πρακτικές βάσεις και εφαρμογές, που ξεφεύγουν από τις κλασικές αμερικανιές και πλησιάζουν τον παγκόσμιο καταναλωτή – κάτι σαν το iPhone.

Mια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της Τesla αλλά και της Space X και του ίδιου του Μusk είναι να δώσει λύσεις πέρα από τα σύνορα των ΗΠΑ. Να παράγει προϊόντα και να προσφέρει υπηρεσίες χρήσιμες ακόμα και στους πιο απομακρυσμένους κατοίκους που δεν καταλαβαίνουν λέξη αγγλική, -όπως το παγκόσμιο ίντερνετ Starlink που πρόσφατα άνοιξε και δέχεται και από την χώρα μας συνδρομές.

Αν μάλιστα καταφέρει να δώσει λύση σε καίρια προβλήματα ασφάλειας (και ηθικών επιλογών) που έχουν να κάνουν με την αυτόνομη οδήγηση, τα τούνελ ή τις επανδρωμένες διαστημικές αποστολές, τότε θα ανοίξει δρόμους όχι μόνο για τον ίδιο και τις εταιρίες του αλλά και για τους ανταγωνιστές του. Είναι η διαφορά που κάνει ο πρωτοπόρος. Κάτι σαν την πρώτη μηχανοκίνητη πτήση που όχι μόνο άλλαξε τον πλανήτη αλλά μας έκανε να πατήσουμε και έξω από αυτόν.

Αυτός θα είναι ο τελικός ορισμός της παγκόσμιας επιτυχίας του. Kαι από ότι φαίνεται δεν είναι πολύ μακρυά.